بررسی شیوع گاستروانتریت و شناسایی ژنوتایپ‌های در حال گردش روتاویروسی در کودکان بستری شده در برازجان سال‌های 1388-1387

زمینه: روتاویروس‌های انسانی، از مهم‌ترین عوامل ایجادکننده گاستروانتریت حاد ویروسی در نوزادان و کودکان کم سن و سال جهان محسوب می‌شوند. با تأیید واکسن‌های جدید روتاویروسی، اطلاعات مربوط به‌شیوع بیماری و تنوع ژنوتایپ‌های روتاویروس در حال گردش می‌تواند در راهبردهای ایمن‌سازی مورد توجه قرار گیرد. هدف از این مطالعه، شناسایی ژنوتایپ‌های پروتئین VP7 روتاویروس در کودکان بستری شده در شهر برازجان می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش 375 نمونه مدفوعی از کودکان زیر 7 سال مبتلا به اسهال شدید بستری شده در بیمارستان 17 شهریور برازجان در طول سال‌های 1388-1387 جمع‌آوری شد. برای شناسایی آنتی‌ژن گروه A روتاویروس از روش الایزا استفاده گردید. سپس ژنوتایپ نمونه‌های مثبت با روش Nested RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: از مجموع نمونه‌های جمع‌آوری شده، عفونت روتاویروسی در 27/24 درصد موارد شناسایی گردید. بالاترین میزان عفونت در کودکان 12 تا 17 ماه (93/6 درصد) مشاهده شد (056/0=P). همچنین بیشترین شیوع عفونت مربوط به‌فصل پاییز با فراوانی 94/54 درصد و کمترین شیوع مربوط به فصل تابستان با فراوانی20/2 درصد بود (001/0P=). فراوانی ژنوتایپ‌های G1، G4، G9 و غیرقابل تایپ به‌ترتیب 65/51 درصد، 20/2 درصد، 40/4 درصد و 76/41 درصد بودند. اما ژنوتایپ‌های G2، G3، G8، G10 و G12 در هیچ‎یک از نمونه‌های مورد بررسی شناسایی نشد. نتیجه‌گیری: فراوانی قابل توجه ژنوتایپ‌های غیرقابل تایپ، ضرورت استفاده از سایر پرایمرها و نیز تعیین ژنوتایپ‌های غیرمعمول به کمک سایر پرایمرهای اختصاصی را نشان می‌دهد. همچنین به‌دلیل شیوع بالای عفونت روتاویروسی ضرورت پایش مداوم بیمارستانی و ایمن‌سازی گسترده به‌ویژه در کودکان زیر 2 سال وجود دارد.